Celem pracy było zastosowanie badań akustycznych: sonograficzne SPG i szybkiej transformanty Fouriera FFT w ocenie stopnia nosowania u pacjentów z nosowaniem oraz ustalenie skali nosowania. Materiał stanowił 46 pacjentów z nosowaniem otwartym z powodu zaburzeń organicznych (rozszczep podniebienia, krótkie podniebienie, niewydolnośc podniebienno gardłowa) oraz grupa kontrolna zdrowych osobników bez cech nosowania. Każdy z pacjentów miał wykonane badania laryngologiczne, ocenę odsłuchową nosowania, wykonaną próbę Czermaka, badanie fiberoskopowe nosogardła, badanie akustyczne w oparciu o MDVP Key system szybką transformantę Fouriera (FFT) i sonograficzne (SPG). W przeprowadzonych badaniach akustycznych najwięcej zmian charakterystycznych dla nosowania zauważono w strukturach harmonicznych podczas mówienia samogłoski „i” w paśmie częstotliwości zakresie od 450 Hz do 1500 Hz. Stanowi to pasmo o oktawę wyższe od częstotliwości podstawowej dla samogłoski „i”. Na podstawie przeprowadzonych badan akustycznych wyodrębniono obiektywną czterostopniową skalę nosowania otwartego. Badania SPG i FFT są badaniami pomocnymi w obiektywizacji oceny przebiegu rehabilitacji u pacjentów z nosowaniem otwartym.