PRAKTYKA KLINICZNA
Wysokie BMI jako czynnik ryzyka krtaniowej manifestacji choroby refluksowej przełyku – rola laryngografii
,
 
,
 
,
 
,
 
Paweł Stręk 1, A,F
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Szpital Uniwersytecki w Krakowie, Oddział Kliniczny Otolaryngologii, Kraków
 
2
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
 
3
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, II Katedra Chirurgii Ogólnej, Kraków
 
4
Centrum Onkologii – Instytut im. M. Skłodowskiej-Curie Oddział w Gliwicach
 
 
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu;
 
 
Data publikacji: 21-10-2020
 
 
Autor do korespondencji
Remigiusz Ziarno   

Oddział Kliniczny Otolaryngologii, Szpital Uniwersytecki, ul. Śniadeckich 2, 31-531 Kraków, e-mail: remik365@gmail.com
 
 
Now Audiofonol 2019;8(3):41-48
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel:
Celem badania było wykazanie roli BMI jako czynnika ryzyka krtaniowej manifestacji choroby refluksowej przełyku z uwzględnieniem nowatorskich i nieinwazyjnych form diagnostyki GERD na przykładzie laryngografii.

Materiał i metoda:
W okresie od stycznia do marca 2017 roku w II Katedrze Chirurgii Ogólnej UJ CM w Krakowie wybrano 32 pacjentów ze zdiagnozowanym GERD i objawami pozakrtaniowymi. Pacjenci zostali skierowani do Katedry i Kliniki Otolaryngologii UJ CM w Krakowie celem poszerzenia diagnostyki w kierunku refluksu krtaniowo-gardłowego LPR. Na podstawie obliczonego BMI i wyników badań laryngologicznych wybrano 20 pacjentów z objawami LPR oraz BMI >24,9. Pacjenci zostali następnie skierowani do Instytutu Techniki Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie celem wykonania badania laryngograficznego i analizy statystycznej. Po badaniu pacjentów zakwalifikowano do leczenia farmakologicznego lub operacyjnego. Każdy pacjent po trzecim etapie badania był zobowiązany do przestrzegania diety antyrefluksowej oraz zwiększenia dotychczasowej aktywności ruchowej. Po 6 tygodniach od zakończenia leczenia wykonano badania kontrolne w Katedrze i Klinice Otolaryngologii UJ CM (badanie laryngologiczne i wideostroboskopowe) oraz w Instytucie Techniki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (badanie laryngograficzne).

Wyniki:
Badanie laryngograficzne wykazało podwyższone wartości SDFx oraz SDQx. Wzrost tych wartości wskazuje na dysfunkcję krtani i zaostrzenie GERD/LPR. Podczas badań kontrolnych po 6 tygodniach od zakończenia leczenia zaobserwowano poprawę funkcji krtani w postaci spadku wartości SDFx i SDQx. Badanie wideolaryngostroboskopowe wykazało zmniejszenie objawów zapalenia błony śluzowej krtani u pacjentów w porównaniu z obrazem przed leczeniem.

Wnioski:
Wysokie BMI jest czynnikiem ryzyka krtaniowej manifestacji choroby refluksowej przełyku LPR. Potwierdzono rolę laryngografii jako efektywnej i nieinwazyjnej formy diagnostyki funkcji fałdów głosowych.

 
REFERENCJE (29)
1.
Szymocha M, Bryła M, Maniecka-Bryła I. Epidemia otyłości w XXI wieku. Zdr Publ, 2009; 119(2): 207–12.
 
2.
Economist Intelligence Unit. Global Food Security Index 2017; https://www.eiu.com/public/top... [dostęp: 10.06.2019].
 
3.
Sonnenberg A. Effects of environment and lifestyle on gastroesophageal reflux disease. Dig Dis, 2011; 29(2): 229–34.
 
4.
Milaniuk S, Sawa M, Prystupa A, Nowicki G, Dzida G. Pozaprzełykowe objawy choroby refulskowej przełyku. Pielęg Chir Angiol, 2015; 1: 7–11.
 
5.
Skrzypczak W, Kowalska B. Zmiany w krtani w przebiegu choroby refluksowej. Ann Acad Gedan, 2011; 41: 115–23.
 
6.
Watson MG. Review article: laryngopharyngel reflux – ear nose. W: Review article: reflux and its consequences – the laryngeal, pulmonary and oesophageal manifestations. Aliment Pharmacol Ther, 2011; 33 (Suppl. 1): 53–57.
 
7.
Domeracka-Kołodziej A. Refluks krtaniowo-gardłowy w praktyce foniatrycznej. Pol Przegl Otorynolaryngol, 2013; 2: 159–64.
 
8.
Orłowski O. Nauka o chorobach wewnętrznych, tom VI. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich; 1989.
 
9.
Orlando RC. Review article: oesophageal tissue damage and protection. W: Review article: reflux and its consequences – the laryngeal, pulmonary and oesophageal manifestations. Aliment Pharmacol Ther, 2011; 33 (Suppl. 1): 8–12.
 
10.
Chmiel K, Niśkiewicz I, Krela-Kaźmierczak I, Łykowska-Szuber L, Linke K. Pozaprzełykowe objawy refluksu żołądkowo-przełykowego. Nowiny Lek, 2009; 78, 3–4: 216–21.
 
11.
Johnston N. Review article: uptake of pepsin at pH 7 – in non-acid reflux – causes inflamatory, and perhaps even neoplastic, changes in the laryngopharynx. Aliment Pharmacol Ther, 2011; 33 (Suppl. 1): 1–71 (12–20).
 
12.
Domeracka-Kołodziej A, Grabczak EM, Dąbrowska M, Lachowska M, Osuch-Wójcikiewicz E, Niemczyk K. Skala Warszawska A–E oceny endoskopowych zmian w krtani związanych z refluksem gardłowo- krtaniowym. Korelacja ze skalą patologii refluksowej (RFS). Otolaryngol Pol, 2014; 68: 189–95.
 
13.
Janczewski G. Otorynolaryngologia praktyczna. Podręcznik dla studentów i lekarzy, tom II. Gdańsk: Via Medica; 2007.
 
14.
Maniecka-Aleksandrowicz B, Domeracka-Kołodziej A. Zmiany w krtani i krtaniowej części gardła w chorobach górnego odcinka przewodu pokarmowego. Otorynolaryngologia, 2004; 3(3): 109–16.
 
15.
Stachura J, Domagała W. Patologia znaczy słowo o chorobie, tom I. Kraków: Polska Akademia Umiejętności; 2008.
 
16.
Krogulska A, Wąsowska-Królikowska K. Refluks żołądkowo-przełykowy a refluks krtaniowo-gardłowy – znaczenie w laryngologii. Otorynolaryngologia, 2009; 8(2): 45–52.
 
17.
El-Serag HB, Graham DY, Satia JA, Rabeneck L. Obesity is an independent risk factor for GERD symptoms and erosive esophagitis. Am J Gastroenterol, 2005; 100(6): 1243–50.
 
18.
Wąsowski M, Walicka M, Marcinowska-Suchowierska E. Otyłość – definicja, epidemiologia, patogeneza. Post Nauk Med, 2013; 26(4): 301–06.
 
19.
Skoczeń Sz. Podłoże genetyczne i biochemiczne zespołu metabolicznego u dzieci leczonych przeszczepem komórek krwiotwórczych oraz u dzieci z otyłością prostą: rozprawa habilitacyjna. Kraków: Księgarnia Akademicka; 2014.
 
20.
Fass O. Obesity and Gastroesophageal Reflux Disease (GERD). Bariatric Times, 2016; 13(5): 10–15.
 
21.
Postma G, Halum S. Laryngeal and pharyngeal complications of gastroesophageal reflux disease. GI Motility Online, 2006; https://www.nature.com/gimo/co... [dostęp: 10.06.2019].
 
22.
Nieckarz R. Porównanie skuteczności leczenia inhibitorami pompy protonowej i laparoskopowej fundoplikacji Nissena chorych z zapalnymi schorzeniami krtani o etiologii refluksowej (rozprawa doktorska); 2018.
 
23.
Zielińska J, Brzęk E. The application of laryngograph in research of quality of speech signal: the electroglottography method. W: Recent researches in electrical and computer engineering: proceedings of the 14th International Conference on Instrumentation, Measurement, Circuits and Systems (IMCAS’15): proceedings of the 3rd International Conference on Acoustics, Speech and Audio Processing (ASAP’15), Salerno, Italy, June 27–29, 2015. Mladenov V (red.). Salerno: WSEASPress; 2015.
 
24.
Ciccaglione AF, Marzio L. Effect of acute and chronic administration of the GABA B agonist baclofen on 24 hour pH metry and symptoms in control subjects and in patients with gastro-oesophageal reflux disease. Gut, 2003; 52(4): 464–70.
 
25.
Cossentino MJ, Mann K, Armbruster SP, Lake JM, Maydonovitch C, Wong RK. Randomised clinical trial: the effect of baclofen in patients with gastro-oesophageal reflux--a randomised prospective study. Aliment Pharmacol Ther, 2012; 35(9):1036–44.
 
26.
Martinuzzi I. Optimal treatment of laryngopharyngeal reflux disease. Ther Adv Chronic Dis, 2013; 4(6): 287–301.
 
27.
Ness-Jensen E, Lindam A, Lagergren J, Hveem K. Weight loss and reduction in gastroesophageal reflux. A prospective population-based cohort study: the HUNT study. Am J Gastroenterol, 2013; 108(3): 376–82.
 
28.
Eherer AJ, Netolitzky F, Högenauer C, Puschnig G, Hinterleitner TA, Scheidl S i wsp. Positive effect of abdominal breathing exercise on gastroesophageal reflux disease: a randomized, controlled study. Am J Gastroenterol, 2012; 107(3): 372–78.
 
29.
Balneoklinika – Uzdrowiskowy Szpital Kliniczny w Ciechocinku. Autorskie programy lecznicze; www.balneoklinika.pl/119/autorskie-programy-lecznicze [dostęp: 30.05.2019].
 
Scroll to top