Cel:
Celem artykułu jest prezentacja wyników przesiewowych badań słuchu i mowy dzieci w wieku wczesnoszkolnym uczęszczających do szkoły muzycznej.

Metoda:
U dzieci, które uzyskały nieprawidłowy wynik w przesiewowym badaniu słuchu, przeprowadzono dodatkowo badanie audiometryczne, na podstawie którego obliczono średni ubytek słuchu dla każdego ucha osobno. Określono również, czy poziom odpowiadający najsłabszej reakcji na audiogramie pokrywa się z wadą wymowy głoski lub grup głosek posiadających swe cechy akustyczne w zbliżonym zakresie częstotliwości.

Wyniki:
Uzyskane wyniki pozwoliły skorelować zdiagnozowaną wadę wymowy z przyczyną, jaką mógł być minimalny niedosłuch. Warto podkreślić, że żadna z przebadanych osób nie osiągnęła średniego wyniku w granicach 21 dB, pozwalającego zdiagnozować lekki ubytek słuchu wg Międzynarodowego Biura Audiofonologii. Pojawił się więc finalnie problem tzw. przypadków granicznych, czyli osób skazanych na brak jakiejkolwiek opieki terapeutycznej ze względu na zaszeregowanie ich do grupy z całkowicie sprawnym słuchem.