PRACA PRZEGLĄDOWA
Przegląd metod kształtowania płynności mowy u osób
jąkających się
1
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego, Lublin
Data publikacji: 29-10-2020
Autor do korespondencji
Tomasz Woźniak
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego, ul. J. Sowińskiego 17, 20-040 Lublin, e-mail: twozniak@vp.pl
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego, ul. J. Sowińskiego 17, 20-040 Lublin, e-mail: twozniak@vp.pl
Now Audiofonol 2016;5(2):18-23
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Prezentowany artykuł zawiera przegląd najważniejszych współcześnie stosowanych typów metod kształtowania płynności mówienia wykorzystywanych w terapii osób jąkających się wraz z omówieniem niektórych z nich, reprezentatywnych dla danego typu. W dyskusji rozważa się wybór najskuteczniejszych form oddziaływania terapeutycznego.
FINANSOWANIE
Artykuł powstał w związku z realizacją projektu „Zintegrowany
system narzędzi do diagnostyki i telerehabilitacji schorzeń narządów zmysłów (słuchu, wzroku, mowy, równowagi, smaku, powonienia)” współfinansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach Programu STRATEGMED.
REFERENCJE (25)
1.
Woźniak T. Standard postępowania logopedycznego w przypadku jąkania. Logopedia, 2008; 37: 227–34.
2.
Oonk L, Pertijs M. The Dutch evidence-based guideline for the management and treatment of stuttering. Referat wygłoszony w ramach 9th CPLOL Congress, May 8–9, Florence, Italy. Book of Abstracts, 2015; s. 64.
4.
Tarkowski Z. Jąkanie, zagadnienia etiologii, diagnozy, terapii i prognozy. Warszawa: Wydawnictwo ZSL; 1987.
6.
Engiel Z. Próba opracowania systemu ćwiczeń logopedycznych w rehabilitacji jąkania cz I. Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne, 1976; 6: 60–63.
7.
Engiel Z. Próba opracowania systemu ćwiczeń logopedycznych w rehabilitacji jąkania cz. II–IV. Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne, 1977; 1: 79–80, 2: 81–84, 3: 70–71.
9.
Kilińska-Ewertowska E. Badania nad zastosowaniem ćwiczeń muzyczno-ruchowych w rehabilitacji dzieci z zaburzeniami mowy. Gdańsk: Wydawnictwo PWSM; 1981.
10.
Wilczewski S. Teoretyczne założenia i metoda usuwania jąkania. Logopedia, 1967; 7: 105–12.
11.
Boberg E, Kully D. Long-term results of an intensive treatment program for adults and adolescents who stutter. J Speech Hear Res, 1994; 37: 1050–59.
12.
Sommer M, Koch M, Paulus W, Weiller C, Buchel C. Disconection of speech-relevant brain areas in persistent deveopmental stuttering. Lancet, 2002; 8/3: 380–83.
13.
Chęciek M, Bijak D, Kamińska D. Jąkanie. Skuteczne techniki płynnego mówienia, TPM i TDSM w Zmodyfikowanym Programie Psychofizjologicznej Terapii Jąkających się. Część 1. i 2. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia; 2014.
14.
Chęciek M. Jąkanie – diagnoza, terapia, program. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”; 2007.
15.
Ingham RJ, Kilgo M, Ingham JC, Moglia R, Belknap H, Sanchez T. Evaluation of a stuttering treatment based on reduction of short phonation intervals. J Speech Lang Hear Res, 2001; 44: 1229–44.
16.
Craig A, Hancock K, Chang E, McCready C, Shepley A, McCaul A i wsp. A controlled clinical trial for stuttering in persons aged 9 to 14 years. J Speech Hear Res, 1996; 39: 808–26.
18.
Adamczyk B. O możliwości prowadzenia na terenie szkoły ćwiczeń rehabilitacyjnych z jąkającym się przy pomocy aparatu wytwarzającego echo. Logopedia, 1960; 1: 19–23.
19.
Adamczyk B. Terapia jąkania metoda „Echo”. W: Gałkowski T, Tarkowski Z, Zaleski T. Diagnoza i terapia zaburzeń mowy. Lublin: Wydawnictwo UMCS; 1993, s. 141–55.
20.
Lincoln M, Packman A, Onslow M. Altered auditory feedback and the treatment of stuttering: a review. J Fluency Disord, 2006; 31(2): 71–89.
21.
Roland-Mieszkowski M, Czyżewski A. Kostek B. DSA (Digital Speech Aid) – a new device to decrease or eliminate stuttering. Referat w ramach: The 1st World Congress on Fluency Disorders, August 8–12, Munich, Germany; 1994.
22.
Dell CW. Terapia jąkania u dzieci w młodszym wieku szkolnym. Podręcznik dla logopedów. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”; 2008.
23.
Craig A, Calver P. Following up on treated stutterers: studies of perceptions of fluency and job status. J Speech Hear Res, 1991; 34: 279–84.
24.
Woźniak T. Niepłynność mówienia. W: Grabias S, Kurkowski M. Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2012; 549–64.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
