Wstęp:
Ocena funkcji połykania jest zagadnieniem interdyscyplinarnym. W praktyce otolaryngologiczno-foniatrycznej dysfagia jest objawem często współwystępującym z innymi zaburzeniami funkcji krtani. Niejednokrotnie jest objawem bagatelizowanym ze względu na niewielkie nasilenie i dominowanie innych dysfunkcji. Uciążliwość dla pacjenta sprawia, że konieczne jest użycie screeningu i trafnych narzędzi diagnostycznych w celu podjęcia decyzji co do ryzyka skutków niepożądanych i konieczności dalszej diagnostyki. Celem pracy był przegląd kwestionariuszy polskojęzycznych dotychczas stosowanych w praktyce klinicznej.

Materiał i metody:
Przedstawiono zwalidowane do języka polskiego kwestionariusze oceny połykania (Dysphagia Handicap Index, DHI; Eating Assessment Tool, EAT-10; Reflux Symptom Index, RSI) oraz autorską Skalę zaburzeń połykania (Swallowing Disorder Scale, SDS). Ponadto przedstawiono skale nasilenia zaburzeń połykania i wpływu zaburzeń na sposób połykania – Skalę do oceny dysfagii (Dysphagia Severity Rating Scale, DSRS) oraz Skalę nasilenia dysfagii (Swallowing Rating Scale, SRS).

Wyniki:
W artykule omówiono następujące narzędzia: Visual Analogue Scale (VAS), EAT-10, DHI, RSI, SDS.

Wnioski:
W artykule zaprezentowano kwestionariusze polskojęzyczne, wskazując na ich wartość kliniczną w ocenie zaburzeń połykania w praktyce otolaryngologiczno-foniatrycznej. Przegląd kwestionariuszy jednoznacznie pokazał zapotrzebowanie na narzędzia do różnicowania i wstępnej oceny czynnościowych zaburzeń połykania.