STUDIUM PRZYPADKU
Implant ślimakowy z perspektywy jakości życia kobiety z głuchotą postlingwalną w okresie późnej dorosłości – studium przypadku
Więcej
Ukryj
1
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Klinika Rehabilitacji, Warszawa/Kajetany
2
Akademia Pedagogiki Specjalnej, Warszawa
3
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Zakład Audiologii Eksperymentalnej, Warszawa/Kajetany
4
Szpital Bielański, Warszawa
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu;
Data nadesłania: 01-03-2023
Data ostatniej rewizji: 07-03-2023
Data akceptacji: 07-03-2023
Data publikacji: 31-03-2023
Autor do korespondencji
Beata Porembska
Klinika Rehabilitacji, Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Mochnackiego 10, 02-042 Warszawa
Now Audiofonol 2023;12(1):84-96
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Implantacja ślimakowa należy do metod leczenia osób z głuchotą postlingwalną o dużej skuteczności, o czym świadczą także wyniki badań nad jakością życia zależną od zdrowia (HRQoL), w tym HRQoL specyficzną ze względu na głuchotę.
Cel:
Celem artykułu jest prezentacja przypadku osoby w wieku 88 lat z głuchotą postlingwalną, korzystającej z implantu ślimakowego (CI), z perspektywy jego wpływu na doświadczaną jakość życia z wykorzystaniem metod jakościowych i ilościowych.
Opis przypadku:
Kobieta A.K. (inicjał na potrzeby artykułu został zmieniony) w wieku lat 63–64 doświadczyła postępującej postlingwalnej utraty słuchu wskutek wcześniejszego leczenia z gentamycyną. W wieku 78 lat A.K. poddała się operacji wszczepienia implantu ślimakowego, następnie została objęta rehabilitacją słuchu i mowy, która przyniosła oczekiwane rezultaty. A.K. korzysta
zarówno z implantu ślimakowego, jak i klasycznego aparatu słuchowego, a rozumienie mowy w obu urządzeniach w ciszy i w szumie wynosi odpowiednio 90% oraz 70%. Implant ślimakowy odegrał ważną rolę w jej życiu w takich sferach, jak: niezależność, radzenie sobie w codziennym życiu, komunikowanie się z otoczeniem i relacje społeczne. W kwestionariuszu Nijmegen Cochlear Implant Questionnaire (NCIQ) – największe korzyści w swojej ocenie uzyskała w obszarze mowy i porozumiewania się (78%) oraz podstawowej percepcji słuchowej (76%), najmniejsze – w obszarze interakcji społecznych (66%) i samooceny (68%). Ogólna HRQoL, oceniona kwestionariuszem Assessment of Quality of Life (AQoL–8d), jest na poziomie średniej dla osób z głuchotą postlingwalną – użytkowników implantu ślimakowego. A.K. uzyskała Indeks Użyteczności Zdrowia (IUZ) równy 0,66. Można uznać, że osiągnęła wysoki poziom przystosowania do życia z utratą sprawności słuchowej mierzony za pomocą Kwestionariusza Reakcji Przystosowawczych (KRP), który stanowi polską adaptację Reactions to Impairment and Disability Inventory (RIDI). Poziom ten był znacząco wyższy niż uzyskiwany w grupie normalizacyjnej osób z różnymi niepełnosprawnościami i poważnymi chorobami.
Podsumowanie:
Prezentowany opis jakości życia osoby z głuchotą postlingwalną w podeszłym wieku pokazuje dużą efektywność implantacji ślimakowej jako metody leczenia w aspekcie korzyści z: percepcji słuchowej mowy, komunikowania się, przystosowania do życia z utratą słuchu, a także ogólnej HRQoL. Wyniki uzyskane z zastosowaniem technik jakościowych i ilościowych są zbieżne,
a także wzajemnie dopełniają się i w rezultacie prezentują obraz słuchowego i psychospołecznego funkcjonowania osoby badanej.