PRACA BADAWCZA
Hospitalizacje psychologiczne pacjentów z szumami usznymi – subiektywna ocena dokonywana przez uczestników
,
 
,
 
Izabela Sarnicka 1, B,D-F
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Warszawa/Kajetany
 
 
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu;
 
 
Data publikacji: 26-10-2020
 
 
Autor do korespondencji
Małgorzata Fludra   

Światowe Centrum Słuchu, ul. Mokra 17, Kajetany, 05-830 Nadarzyn, e-mail: m.fludra@ifps.org.pl
 
 
Now Audiofonol 2017;6(4):23-27
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Celem hospitalizacji psychologicznych prowadzonych w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu, opartych na założeniach terapii poznawczo-behawioralnej, jest ułatwienie pacjentom adaptacji do dolegliwości, jaką są szumy uszne. Zadaniem działań rehabilitacyjnych jest kształtowanie takich reakcji na szumy uszne w obszarach percepcji, uwagi, emocji i zachowania, które wpłyną na zmianę odczuwania ich dokuczliwości i poprawę funkcjonowania pacjenta w życiu codziennym.

Cel:
Celem pracy jest przedstawienie rezultatów subiektywnej oceny rehabilitacji psychologicznych oraz ich wpływu na poznawcze i emocjonalne reakcje związane z odczuwaniem szumów usznych, dokonanej przez pacjentów uczestniczących w tych hospitalizacjach.

Materiał i metody:
Na hospitalizację kierowano pacjentów zdiagnozowanych audiologicznie, poinformowanych o zasadach terapii TRT. Osobami badanymi było 152 pacjentów (śr. wiek 55,9 lat) uczestniczących w tygodniowej, stacjonarnej rehabilitacji psychologicznej. Badani wypełniali ankietę dotyczącą przebytej terapii stworzoną na potrzeby niniejszego badania. Oceny dokonywano bezpośrednio po zakończonej hospitalizacji rehabilitacyjnej.

Wyniki i wnioski:
Otrzymane wyniki pokazują, że hospitalizacje psychologiczne są, z punktu widzenia pacjenta, istotnym elementem terapii szumów usznych.

 
REFERENCJE (22)
1.
Fabijańska A, Rogowski M, Bartnik G, Skarżyński H. Epidemiology of tinnitus in Poland. W: Hazel J, red. Proceedings of the Sixth International Tinnitus Seminar. Cambridge UK, London: The Tinnitus and Hyperacussis Centre; 1999, s. 567–69.
 
2.
Stouffer JL, Tyler RS. Characterization of tinnitus by tinnitus patients. J Speech Hear Disord, 1990; 55: 439–53.
 
3.
Zielińska-Bliźniewska H, Olszewski J. Szumy uszne a depresja. Otolaryngol Pol, 2009; 63(7): 200–203.
 
4.
Fludra M, Karendys-Łuszcz K, Rostkowska J, Sarnicka I. Zaburzenia snu wśród pacjentów z szumami usznymi. W druku.
 
5.
Tyler RS, Baker LJ. Difficulties experienced by tinnitus sufferers. J Speech Hear Disord, 1983; 48: 150–54.
 
6.
Andersson G, Vretblad P. Anxiety sensitivity in patients with chronic tinnitus. Scand J Behav Ther, 2000; 29(2): 57–64.
 
7.
Rossiter S, Stevens C, Walker G. Tinnitus and its effect on working memory and attention. J Speech Lang Hear Res, 2006; 49: 150–60.
 
8.
Andersson G, Baguley DM, McKenna l, McFerran DJ. Tinnitus: A multidisciplinary approach. London: Whurr; 2005.
 
9.
Popiel A. Pragłowska E. Psychoterapia poznawczo-behawioralna – praktyka oparta na badaniach empirycznych. Psychiatria w Praktyce Klinicznej, 2009; 2(3): 146–55.
 
10.
McCallie MS, Blum CM, Hood CJ. Progressive muscle relaxation. J Hum Behav Soc Environ, 2006; 13(3): 51–66.
 
11.
Sławińska A. Zastosowanie progresywnej relaksacji mięśni Jacobsona w praktyce klinicznej. Psychiatria i Psychoterapia, 2016; 12(4): 3–15.
 
12.
Jakubowska-Winecka A, Włodarczyk D (red.). Psychologia w praktyce medycznej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2007.
 
13.
Zschucke E, Renneberg B, Dimeo F, Wüstenberg T, Ströhle A. The stress-buffering effect of acute exercise: Evidence for HPA axis negative feedback. Psychoneuroendocrinology, 2015; 51: 414–25. Piśmiennictwo:.
 
14.
Górniak M, Rybakowski J. Wpływ aktywności fizycznej na zaburzenia psychiczne. Farmakoter Psychiatr Neurol, 2015; 31(2): 113–26.
 
15.
Rimer J, Dwan K, Lawlor DA, Greig CA, McMurdo M, MorleyW i wsp. Exercise for depression. Cochrane Database Syst Rev, 2012; 11(7): 123–30.
 
16.
Hesser H, Weise C, Westin VZ, Andersson G. A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials of cognitive behavioral therapy for tinnitus distress. Clin Psychol Rev, 2011; 31(4): 545–53.
 
17.
Cima RF, Maes IH, Joore MA, Scheyen DJ, El Refaie A, Baguley DM i wsp. Specialised treatment based on cognitive behaviour therapy versus usual care for tinnitus: A randomised controlled trial. Lancet, 2012; 379(9830): 1951–59.
 
18.
Cima RF, Andersson G, Schmidt CJ, Henry JA. Cognitive-behavioral treatments for tinnitus: A review of the literature. J Am Acad Audiol, 2014; 25(1): 29–61.
 
19.
Henry JL, Wilson PH. The psychological management of chronic tinnitus: A cognitive-behavioral approach. Boston: Allyn&Bacon; 2001.
 
20.
Krὅner-Herwig B, Frazel A, Fritsche G, Schilkowsky G, Esser G. The management of chronic tinnitus: Comparison of outpatient conitive-behavioral group training to minimal-contact intervention. J Psychosom Res, 2003; 54: 381–89.
 
21.
Yalom I, Leszcz M. Psychoterapia grupowa. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego; 2006.
 
22.
Borawska B, Bartnik G, Karpiesz L, Szymańska E, Senderski A, Skarżyński H. Wstępna ocena przydatności terapii dźwiękowej u pacjentów z szumami usznymi i/lub nadwrażliwością słuchową leczonych metodą habituacji (TRT). Audiofonologia, 2004; 24: 145–53.
 
Scroll to top