Wprowadzenie:
Wybuch pandemii i skupienie opieki zdrowotnej na całym świecie na walce z wirusem SARS-CoV-2 przyczyniły się do powstania zaniedbań w innych dziedzinach medycyny, w tym leczenia niedosłuchu. Ponadto, ze względu na panujące obostrzenia, dostęp do wypracowanych przez lata procedur rehabilitacji słuchu był utrudniony. Stacjonarne zajęcia terapeutyczne przeprowadzano przy użyciu środków ochrony osobistej, które chroniąc przed zakażeniem, jednocześnie znacząco utrudniały komunikację osobom z niedosłuchem. Dodatkowo sytuacje dnia codziennego, tj. rozmowa z kasjerem w sklepie lub z lekarzem w pokoju badań, również stały się większym wyzwaniem ze względu na wymóg stosowania, m.in. maseczek ochronnych. Celem tej pracy było sprawdzenie, czy zmiana warunków życia codziennego spowodowana pandemią wpłynęła na różnice postrzegania przez użytkowników implantu ślimakowego swoich ograniczeń w funkcjonowaniu słuchowym, a zwłaszcza w komunikacji werbalnej.

Materiał i metody:
Materiał badawczy stanowiły dwie grupy dorosłych pacjentów Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu (IFPS) z postlingwalnym niedosłuchem, korzystających z sytemu implantu ślimakowego, po 189 osób każda, w sumie 378 osób (207 kobiet i 171 mężczyzn) w wieku od 18 do 88 lat, średnia wieku = 54. Przeprowadzono badanie porównawcze pomiędzy obydwiema grupami. Do grupy badanej zakwalifikowano pacjentów, u których w czasie pandemii, w okresie od 4 czerwca 2020 r. do 10 marca 2022 dokonano oceny postrzeganych subiektywnie ograniczeń w funkcjonowaniu słuchowym. Grupę porównawczą stanowili użytkownicy systemu implantu ślimakowego, u których ocena postrzeganych ograniczeń w funkcjonowaniu słuchowym została przeprowadzona przed wybuchem pandemii. Do oceny funkcjonowania słuchowego wykorzystano kwestionariusz oceny korzyści słuchowych APHAB. Każdy z respondentów wypełniał kwestionariusz dwukrotnie – dla warunków „bez implantu” i „z implantem”. Analizie poddano wynik całkowity kwestionariusza oraz wyniki uzyskane w poszczególnych podskalach składające się na ten wynik.

Wyniki:
Analiza statystyczna nie wykazała istotnych różnic pomiędzy grupami w żadnej z badanych podskali dla warunku bez implantu. Z kolei dla warunku z implantem analiza wykazała istotne różnice, które dotyczyły wyniku całkowitego oraz podskali odnoszącej się do trudności w komunikowaniu się w sprzyjających warunkach akustycznych. Świadczy to o większych problemach odczuwanych przez pacjentów w trakcie pandemii. Nie zaobserwowano istotnych różnic pomiędzy grupami w pozostałych podskalach.

Wnioski:
Niewielka różnica pomiędzy wynikami obydwu grup, przy znacznym wzroście trudności w funkcjonowaniu słuchowym spowodowanym wprowadzeniem maseczek i obowiązkowego dystansu społecznego, może być uznawana za sukces i dowód na skuteczność postępowania leczniczo-rehabilitacyjnego z wykorzystaniem implantów ślimakowych prowadzonego mimo trwającej pandemii.