Wstęp:
Otoskleroza jest chorobą prowadzącą do postępującego, jednostronnego lub obustronnego niedosłuchu, początkowo o charakterze przewodzeniowym, a w miarę rozwoju choroby – mieszanym lub odbiorczym (w zależności od lokalizacji ognisk otosklerotycznych oraz stopnia zaawansowania choroby). Proces patologiczny polega na stopniowym tworzeniu się kostniny o strukturze gąbczastej, która następnie ulega stwardnieniu, unieruchamiając podstawę strzemiączka w okienku owalnym. Otoskleroza najczęściej występuje u kobiet w wieku 15–40 lat. Jednak wraz ze wzrostem średniej długości życia może pojawić się tendencja, że choroba ta będzie dotyczyła coraz większej liczby pacjentów w wieku podeszłym.

Cel pracy:
Celem pracy jest dokonanie przeglądu piśmiennictwa na temat efektywności chirurgicznego leczenia otosklerozy u pacjentów powyżej 60. roku życia.

Materiał i metody:
Wyszukiwanie publikacji przeprowadzono w bazach artykułów naukowych: PubMed, Web of Science oraz Google Scholar, za pomocą słów kluczowych. Na podstawie kryteriów włączających i wyłączających analizie poddano 10 anglojęzycznych opracowań, w których przynajmniej jedną z przedstawionych grup pacjentów stanowiły osoby po 60. roku życia. Łączny materiał w pracach, które zostały uwzględnione w niniejszym przeglądzie, obejmował 726 operowanych pacjentów.

Wyniki i wnioski:
Zdaniem autorów czynnikiem decydującym o w pełni udanym zabiegu jest zamknięcie rezerwy ślimakowej w przedziale 0–10 dB HL. Wynik taki uzyskano u ponad 60% starszych pacjentów. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa zaobserwowano, że w grupie pacjentów starszych średnie przedoperacyjne progi dla przewodnictwa kostnego były podwyższone (>30 dB HL), co może być spowodowane nie tylko zaawansowaną otosklerozą, lecz także występującym presbycusis. W większości prac stwierdzono, że chirurgiczne metody leczenia otosklerozy są równie skuteczne u osób starszych, jak w innych grupach wiekowych. Aczkolwiek w trzech publikacjach postulowano odmienne stanowisko i zwrócono uwagę na gorsze wyniki pooperacyjne u osób po 60 roku życia. w porównaniu do młodszych pacjentów. Podkreślano jednocześnie dużą wartość innych aspektów świadczących o korzyściach, które niesie ze sobą leczenie otosklerozy u osób starszych, takich jak: zahamowanie procesu postępowania choroby, a także możliwość satysfakcjonującego uczestniczenia w życiu społecznym.