Głównym celem niniejszej pracy jest zbadanie, jak wyższe funkcje słuchowe są rozwinięte w grupie dzieci uczęszczających do szkół muzycznych, w porównaniu z dziećmi niekształconymi muzycznie oraz jak to muzyczne doświadczenie wpływa na wyniki szkolne. Zakłada się, że muzyczne kształcenie wpływa korzystnie na centralne funkcje słuchowe, a zarazem na osiągane wyniki w nauce szkolnej. W przeprowadzonych badaniach wzięło udział 50 uczniów szkoły podstawowej w wieku 8–12 lat, uczęszczających do I–V klasy. Podzielono ich na dwie grupy – badawczą stworzoną przez dzieci uczęszczające do szkoły muzycznej I stopnia oraz kontrolną – dzieci nigdy nieuczęszczające do szkoły muzycznej. Na każdą grupę składało się 25 uczniów. W pracy użyto następujących narzędzi badawczych: specjalnie przygotowanej ankiety dla uczniów, testów audiologicznych: testu sekwencji częstotliwości – FPT, testu sekwencji długości – DPT, testu oceniającego rozumienie mowy w hałasie – SPN, a także testu rozdzielnousznego słyszenia ustalającego dominację półkuli w zakresie percepcji dźwięków mowy. Rezultaty przeprowadzonych badań potwierdziły wcześniejsze założenie o lepszych wynikach testów centralnych funkcji słuchowych, uzyskanych przez dzieci kształcone muzycznie w porównaniu z dziećmi bez takiego kształcenia. Największe różnice widoczne były w wynikach testu oceny sekwencji częstotliwości FPT. Trudności w nauce szkolnej napotykały w większej części uczniowie niekształcący się muzycznie. W porównaniu z uczniami zwykłej szkoły, znacznie mniejsza liczba dzieci uczęszczających do szkoły muzycznej miała problemy w nauce takich przedmiotów jak: j.polski, matematyka oraz j.angielski.