PRACA BADAWCZA
Audiometria wysokich częstotliwości u pacjentów
z szumami usznymi i prawidłowym słuchem
Więcej
Ukryj
1
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Warszawa/Kajetany
2
East Tennessee State University, Department of Communicative Disorders, Johnson City, TN, USA
Data publikacji: 03-11-2020
Autor do korespondencji
Anna Fabijańska
Światowe Centrum Słuchu, ul. Mokra 17, Kajetany, 05-830 Nadarzyn,
e-mail: a.fabijanska@ifps.org.pl
Now Audiofonol 2014;3(3):17-23
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Audiometria wysokich częstotliwości nie jest badaniem rutynowo stosowanym w diagnostyce osób z szumami usznymi i prawidłowym audiogramem. Jednakże częste występowanie w tej grupie pacjentów szumów o wysokości powyżej 8 kHz skłania do zastosowania tego narzędzia diagnostycznego.
Cel pracy:
Ocena przydatności audiometrii wysokich częstotliwości do diagnostyki audiologicznej pacjentów z szumami usznymi i prawidłowym progiem słyszenia w zakresie 0,25–8 kHz.
Materiał i metody:
Badaniami objęto 175 osób z szumami usznymi i prawidłowym audiogramem (0,25–8 kHz) oraz 60 osób
z prawidłowym słuchem, niezgłaszających szumów usznych, będących w grupie kontrolnej. Wiek badanych nie przekraczał
40 lat. Pomiar progu słyszenia za pomocą audiometrii wysokich częstotliwości wykonywano metodą zstępującą dla 10; 12,5;
14 i 16 kHz.
Wyniki:
W grupie osób z jednostronnymi szumami usznymi stwierdzono wyższe wartości progu słyszenia w zakresie częstotliwości >8 kHz w uszach z szumami w porównaniu z uszami bez szumów w obrębie tej samej grupy badanej, jak również
w porównaniu z grupą kontrolną. W grupie z obustronnymi szumami usznymi nie stwierdzono różnic między uszami lewymi i prawymi, natomiast w porównaniu z grupą kontrolną różnice występowały jedynie dla 14 kHz i tylko między uszami lewymi obu grup.
Wnioski:
U osób z szumami jednostronnymi częściej występują ubytki słuchu w zakresie >8 kHz w uszach z szumami w porównaniu z uszami bez szumów w tej samej grupie oraz w porównaniu z grupą kontrolną. Asymetria uszkodzeń słuchu w zakresie częstotliwości >8 kHz może być czynnikiem warunkującym lateralizację szumów usznych. Audiometria wysokich częstotliwości jest cennym narzędziem diagnostycznym, zwłaszcza u pacjentów z jednostronnymi szumami usznymi.
REFERENCJE (34)
1.
Schmuzinger N, Probst R, Smurzyński J. Test-retest reliability of pure-tone thresholds from 0.5 to 16 kHz using Sennheiser HDA 200 and Etymotic ER-2 earphones. Ear Hear, 2004; 25: 127–32.
2.
Fletcher JL. A history of high frequency hearing research and application. Semin Hear, 1985; 6: 325–9.
3.
Dadson RS, King JH. A determination of the normal threshold of hearing and its relation to the standarisation of audiometers. J Laryngol Otol, 1952; 66: 366–78.
4.
Rosen S, Plester D, El-Mofty A i wsp. High frequency audiometry in presbyacusis: a comparative study of the Mabaan tribe in the Sudan with urban populations. Arch Otolaryngol, 1964; 79: 34–48.
5.
Dreschler WA, Hulst RJ, Tange RA i wsp. The role of high frequency audiometry in early detection of ototoxicity. Audiology, 1985; 24: 387–95.
6.
Balatsouras DG, Hosioglou E, Danielidis V. Extended high-frequency audiometry in patients with acoustic trauma. Clin Otolaryngol, 2005; 30: 249–54.
7.
Knight KR, Kraemer DF, Winter C i wsp. Early changes in auditory function as a result of platinum chemotherapy: use of extended high-frequency audiometry and evoked distortion product otoacoustic emissions. J Clin Oncol, 2007; 25: 1190–5.
8.
Arora R, Thakur JS, Azad RK i wsp. Cisplatin-based chemioterapy: add high-frequency audiometry in the regimen. Indian J Cancer, 2009; 46: 311–7.
9.
Popielski L. Audiometria wysokich częstotliwości w ocenie toksycznego wpływu aminoglikozydów na ucho wewnętrzne. Rozprawa na tytuł doktora nauk medycznych, Kraków 2001.
10.
Osterhammel D, Christau B. High-frequency audiometry and stapedius muscle reflex thresholds in juvenile diabetes. Scand Audiol, 1980; 9: 13–8.
11.
Markowski J. Ocena wydolności narządu słuchu w zakresie wysokich częstotliwości u osób z przewlekłą niewydolnością nerek leczonych hemodializą i erytropoetyną uzyskaną metodą rekombinacji genetycznej (rhEPO). Rozprawa na tytuł doktora nauk medycznych, 1999.
12.
Cunningham D, Goetzinger C. Extra-high frequency hearing loss and hyperlipemia. Audiology, 1974; 13: 470–84.
13.
Ahmed HO, Dennis JH, Badran O i wsp. High-frequency (10–18 kHz) hearing thresholds: reliability, and effects of age and occupational noise exposure. Occup Med, 2001; 51: 245–58.
14.
Rzymełka S. High-frequency audiometry in the evaluation of hearing loss. Molecular and Quantum Acoustics, 2000; 21: 247–50.
15.
Grzesik J, Grabiński S, Rzymełka S i wsp. High-frequency hearing threshold in 20–year-old subjects previously unexposed to noise. Jour Occup Med, 1998; 1: 243–54.
16.
Matthews LJ, Lee FS, Mills JH i wsp. Extended high-frequency threshold in older adults. J Speech Lang Hear Res, 1997; 40: 208–14.
17.
Bartnik G, Fabijańska A, Raj-Koziak D, Borawska B, Rogowski M, Skarżyński H. Korelacja między wysokością szumów a audiogramem i DP-gramem. Audiofonologia, 2001; 20: 133–9.
18.
Nicolas-Puel C, Akbaraly T, Lloyd R i wsp. Characteristics of tinnitus in a population of 555 patients: specifities of tinnitus induced by noise trauma. Int Tinnitus J, 2006; 12: 64–70.
19.
Hazell JWP, Williams GR, Sheldrake JB. Tinnitus maskers – successes and failures. A report on the state of the art. Proccedings of the 1st International Tinnitus Seminar. J Laryngol Otol [Suppl], 1981; 4: 80–7.
20.
Hazell JWP, Wood SM, Cooper HR i wsp. A clinical study of tinnitus maskers. Br J Audiol, 1985; 19: 65–146.
21.
Meikle M, Taylor-Walsh E. Characteristics of tinnitus and related observations in over 1800 tinnitus clinic patients. J Laryngol Otol Suppl, 1984; 9: 17–21.
22.
Drettner B, Hedstrand H, Kockhoff I i wsp. Cardiovascular risk factors and hearing loss. Acta Otolaryngol (Stockh), 1975; 79: 366–71.
23.
Kannan PM, Lipscomb DM. Bilateral hearing asymmetry in a large population. J Acoust Soc Am, 1974; 55: 1092–4.
24.
National Center for Health Statistics. Hearing levels of adults by age and sex. Vital and Health Statistics Publications, 1965; Series 11, No. 11.
25.
Nageris BI, Raveh E, Zilberberg M i wsp. Asymmetry in noise-induced hearing loss: Relevance of acoustic reflex and left or right handedness. Otol Neurotol, 2007; 28: 434–7.
26.
Van Dijk P, Boyen K, Gendt M i wsp. Functional magnetic resonance imaging in tinnitus. Jour Hear Sci, 2011; 1: 52.
27.
Landgrebe M, Langguth B, Rosengarth K i wsp. Structural brain changes in tinnitus: grey matter decrease in auditory and non-auditory brain areas. Neuroimage, 2009; 46: 213–8.
28.
Vanneste S, Plazier M, van der Loo E i wsp. The difference between uni- and bilateral auditory phantom percept. Clin Neurophysiol, 2011; 122: 578–87.
29.
Cai Y, Tang J, Li X. Relationship between high frequency hearing threshold and tinnitus. Lin Chuang Er Bi Yan Hou Ke Za Zhi, 2004; 18: 8–11.
30.
Shim HJ, Kim SK, Park CH i wsp. Hearing abilities at ultra-high frequency in patients with tinnitus. Clin Exp Otorhinolaryngol, 2009; 2: 169–74.
31.
Schaette R, McAlpine D. Tinnitus with normal audiogram: physiological evidence for hidden hearing loss and computational model. J Neurosci, 2011; 31: 13452–7.
32.
Weisz N, Hartmann T, Dohrmann K i wsp. High frequency tinnitus without hearing loss does not mean absence of deafferentation. Hear Res, 2006; 222: 108–14.
33.
Cahani M, Paul G, Shahar A. Tinnitus asymmetry. Audiology, 1984; 23: 127–35.
34.
Nageris BI, Attias J, Raveh E. Test-retest tinnitus characteristics in patients with noise-induced hearing loss. Am J Otolaryngol, 2010; 31: 181–4.