Wstęp:
Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych (PZZP) jest nie tylko uważane za jedną z najczęstszych chorób przewlekłych w krajach rozwiniętych, lecz także ma istotny negatywny wpływ na jakość życia pacjentów, codzienną pracę, oraz na zwiększenie wydatków na opiekę zdrowotną, w tym w dużej mierze na hospitalizacje. W terapii PZZP stosuje się leczenie farmakologiczne oraz operacyjne z coraz powszechniejszym wykorzystaniem endoskopowej chirurgii zatok (ESS).

Cel:
Celem pracy była analiza map potrzeb zdrowotnych (MPZ) w zakresie chorób zatok przynosowych w Polsce oraz przegląd najnowszych doniesień ze świata dotyczących leczenia PZZP. Choroby nosa i zatok przynosowych są najczęściej występującym schorzeniem wśród chorób z zakresu otorynolaryngologii, dlatego analiza odnośnych map potrzeb zdrowotnych jest istotna i ma swoje uzasadnienie.

Materiał i metody:
Przeanalizowano mapy potrzeb zdrowotnych – opublikowane przez Ministerstwo Zdrowia – dotyczące chorób zatok przynosowych ze wszystkich województw w zakresie lecznictwa szpitalnego za rok 2014 oraz dostępną literaturę na temat leczenia PZZP w latach 2012–2018 w wyszukiwarce PubMed.

Wyniki:
W Polsce w 2014 roku współczynnik zapadalności na choroby nosa, zatok przynosowych, ucha, gardła i krtani wynosił 5762,8 na 100 tys. ludności, a współczynnik chorobowości – 41 258,7 na 100 tys. Odnotowano 5,132 mln porad ambulatoryjnych z powodu powyższych schorzeń, z czego 47,5% to porady pacjentów, którzy pojawili się co najmniej trzy razy. Z przyczyn otorynolaryngologicznych zarejestrowano 288,4 tys. hospitalizacji.

Wnioski:
MPZ są narzędziem wspomagającym podejmowanie decyzji o charakterze systemowym, jak i działań prowadzonych w odniesieniu do poszczególnych uczestników systemu ochrony zdrowia.